siltov
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sil-tov
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Siltamoq fl. har. n. ◆ Qoʻl siltovi.
2 Keskin tortish, koʻtarish yoki itarish; keskin qoʻl harakati. ◆ Ilkis bir siltovdan arqon chirt uzildi. "Sharq yulduzi" . ◆ Ularni ajratmoqchi boʻlganlar yana siltov yeb, chetga chiqishar edi. Q. Kenja, „Notanish gul“ .
3 koʻchma Turtki, bahona, sabab. ◆ Toʻy siltovi bilan toʻn bitar. Maqol . m ◆ -Bugun teatrda yaxshi narsa bor. Koʻrish kerak, — Karim ularni toʻxtatmoqchi, shu siltov bilan Oytoʻtini olib qolmoqchi boʻldi. Oydin, „Hikoyalar“ .
4 Qattiq ran, turtki, jerkish. ◆ [Nodir-ning] Kelinoyisiga nisbatan iltifotsiz-ligi bilinib tursa ham, aytganini baja-rar, hatto dagʻdagʻa, siltovlariga butunlay oʻrganib qolganday edi. J. Abdullaxonov, „Toʻ-fon“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
СИЛТОВ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.