siluet

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

si-lu-et

Etimologiyasi

\fr. silhouette — yondan koʻri-nishi soyaga oʻxshatib karikaturasi chizil-gan fransuz davlat arbobi Ede Siluet (18-asr) nomidan

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Shakl va narsalarning tekis yuzada yaratilgan bir tusdagi tasviri.

2 Narsalar va qiyofaning uning soyasiga oʻxshatib chizilgan shakli. ◆ Siluet bilan Ger-maniyada F.O. Runge, A. Mensel, P. Konevka; Rossiyada F.P. Tolstoy, Ye.M. Bem va bosh-qalar shugʻullangan. "OʻzME" .

3 koʻchma Sharpa, qora, koʻzga chalingan narsa. ◆ Togʻ silueti. n ◆ Chiroq shuʼlasida ikki xotinning yuzi, burunlari bir-biriga te-gar darajada yaqin. Chetdan qora siluetday koʻrinar edi. A. Muxtor, „Opa-singillar“ . ◆ Koʻchadan kuzatgan kishi koʻziga ahyon-ahyonda uyning u yoq-bu yogʻiga yurayotgan kishi silueti chalinadi. Gazetadan .

Antonimlari

СИЛУЭТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.