simfoniya
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sim-fo-ni-ya
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
yun. symphonia — ohang-doshlik < syn — birga + phone — tovush
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Instrumental (cholgʻu asboblarida ijro eti-ladigan) musiqaning simfonik orkestr uchun yozilgan, odatda 4 qismdan iborat boʻ-ladigan oliy shakli. ◆ M. Ashrafiyning birin-chi simfoniyasi. m ◆ Bundan tashqari, torli orkestr, puflama sozlar orkestri va boshqa orkestrlarga moʻljallangan simfoniyalar ham uchraydi. "OʻzME" .
2 koʻchma Turli-tuman tovush, rang, ohang va sh. k. ning uygʻun, hamohang holda qoʻshi-lishi, birikishi. ◆ Mehnat simfoniyasi. n Olmadagi mayna esa, kalta-kalta "chax-chax"i bilan chumchuqlarning betartib sim-foniyasiga joʻr boʻlardi. H. Gʻulom, Toshkent-liklar.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
СИМФОНИЯ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.