siyna
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]siy-na
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]SIYNA Bu ot ПРСda [sïne] shaklida (301), ТжРСda sina shaklida
(358) keltirilgan; oʻzbek tiliga tojikcha shaklidagi i tovushini iū tovushlariga almashtirib olingan; 'koʻkrak' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 44). ’
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]\f. ... — koʻkrak, koʻks; koʻkrak
qafasi; qalb, dil] kt. poet. 1 Koʻkrak, koʻks. ◆ Eslaganda, qizning siynasi Chuqur bir oh bilan qoʻzgʻalur. \. Olimjon . ◆ Mirqosimning qoʻlidagi chaqaloq birdan yigʻlab yubordi. Laʼli uni qoʻliga olib, bagʻriga bosdi-da, lorsillab turgan oppoq siynasini tutdi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ . ◆ Xanjarning tigʻi uning [Shahzoda-xonning] siynasini bir necha bor yalaboʻtdi. K. Yashin, „Hamza“ .
2 koʻchma Dil, qalb, yurak. ◆ Bulbul uchib, qoʻnar zogʻlar, Siynam toʻla alam-dogʻlar. "Erali va Sherali" . ◆ Necha vaqtlar qoʻlim bogʻli, Bandi boʻlib, siynam dogʻli. "Yusuf va Ahmad" .
3 koʻchma Quchoq, bagʻir; ogʻush. ◆ Buloq ona Yer siynasidan Sheʼr singari qaynab oqadi. E. Vohidov . ◆ Sening uchun ochiqdir keng jahonning siynasi. Gʻ. Gʻulom .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]СИЙНА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.