soʻk

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

soʻk

Etimologiyasi

SOʻK 'tozalangan tariq'. S oʻ k oigiga surnay (Maqol). Eski oʻzbek tilida ham shunday maʼnoni ang— latgan bu ot sök tarzida talaffuz qilingan (КРС, 659); hozirgi oʻzbek tilida ö unlisining yumshoqlik belgisi yoʻqolgan: sök > sok.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Tozalangan, oqlangan tariq. ◆ Xom soʻk. Qovurilgan soʻk. Soʻk oshi. Ovqatga soʻk solmok. Soʻk tolqon. m ◆ Dasturxonda yana oʻsha qurt, suzma, soʻk paydo boʻldi, saldan keyin eshikdan bir guruh qizlar koʻrindi. O. Yoqubov, „Er boshiga ish tushsa“ . ◆ Palossiz, zax sementda yotasan, Har kuni yeydigan bir choʻmich yovgʻon soʻk oshi yoki suli boʻtqadan ham mahrum boʻlib, ikki yuz gramm non va suvga kuning qoladi. "Yoshlik" .

Ogʻziga soʻk solmoq ayn. ogʻziga tolqon solmoq q. tolqon. ◆ Nihoyat, Fayzulla chidab turolmadi: soʻkX^a> ogʻzinglarga soʻk solvoldi-laringmi bugun? X. Sultonov, „Bir oqshom ertagi“ . ◆ Mana bugun ham Habiba bilan Qud-rat, oralaridan olamushuk oʻtganday, ogʻzi-lariga soʻk solib kirib kelishdi. Q. Kenja, „Togʻ yoʻlida bir oqshom“ . Soʻk oshiga surnay q. surnay.

Antonimlari

СЎК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

soʻk
пшено; // пшённый; ◆ soʻk oshi пшённый суп; ◆ soʻk tolqon пшённое толокно; ◆ soʻk oshiga surnay см. surnay.