soʻniq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
soʻ-niq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Oʻchgan, soʻngan, oʻchirilgan, oʻchiq. ◆ Soʻniqpech.
2 Xira, nursiz. ◆ Soʻniq yulduzlar. m Soʻ-niq koʻzlari moʻltirab turgan, har bir buyruqni soʻzsiz bajaruvchi yigit, qadam tashlashidan yosh juvonga oʻxshagan juldur paranjili ayolni saroy tomon boshladi. M. Osim, Karvon yoʻllarida.
3 koʻchma Siniqqan, soʻlgʻin. ◆ Soʻniq chehra. yat Hafiza noumid uyga keldi. U soʻniq, kayfi past edi. Mirmuhsin, „Umid“ . ◆ Balki qar-shingizga kelgandir munis Beva kelinchakning soʻniq ruxsori. A. Oripov, „Yillar armoni“ .
4 Harorati, qoʻri ketgan; soʻngan. ◆ Qalbi soʻniq kishilar.
- Ruhi soʻniq yoki soʻniq ruh Ruhi tushgan, ruhi soʻlgʻin. ◆ Ruhi soʻniq kishidan putur ke-tar ishidan. Maqol . ■■ ◆ Paygʻamov xotini-ning soʻniq ruhi, sovuq qarashlarini Nus-ratbek sezganidan pinhona iztirob chekdi. S. Nurov, „Maysalarni ayoz urmaydi“ .
5 koʻchma Boʻgʻiq, hazin. ◆ Soʻniq tovush. n ◆ -Hech qanday aybim yoʻq, hech narsa bilmayman, ogʻa, — dedi soʻniq ovoz bilan Abdusalomxoʻja. J. Sharipov, „Xorazm“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
СЎНИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
soʻniq
1 померкший; потухший, угасший; тусклый;◆ soʻniq yulduzlar померкшие звёзды;
2 перен. хриплый; глухой; негромкий; ◆ Machit tomonidan soʻniq azon tovushi eshitiladi (П. Турсун, «Ўќитувчи») Со стороны мечети доносится едва слышный призыв к молитве;
3 перен. подавленный; ◆ ruhi soʻniq павший духом.