soʻta

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

soʻ-ta

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

1 Bitta yoʻgʻon etli oʻqda joylashgan toʻpgul.

2 Makkajoʻxorining donli yoki doni olingandan keyin qolgan oʻzagi; toʻpmevasi. ◆ Soʻta yoqmoq. Soʻta,shrni yigʻishtirmoq. m ◆ Mana shu hafta suvli darada kiyik joʻxori soʻtasini kemirib turganini oʻz koʻzim bilan koʻrdim. N. Normatov, „Ismoil togʻa tarozisi“ . ◆ Donalari marvaridday joʻxori soʻtasini otmoqchiday, ona doʻq qildi qizga. Oybek, „O“ . v. shabadalar.

3 shv. Tayoq, kaltak. ◆ "Ha, boʻyning uzilgur!" deb, yerdan uzun soʻta olib quvdi. S. Siyoyev, „Saratonda qor yogʻdi“ . ◆ Qirdan oshgan yerda bir odam kelayapti, egnida janda, qoʻlida soʻta, ogʻzidan parcha-parcha koʻpik toʻkilib kelayapti. "Yusuf va Ahmad" .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

СЎТА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]