soʻylamoq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]soʻy-la-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]SOʻYLA— q. soʻzla—
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Soʻzlamoq. ◆ Avval oʻyla, keyin soʻyla. Maqol . m ◆ Shunchalar bilimdon siyoqingiz bor, Ming oʻylab, bir soʻylar oʻqi-tuvchiham. Gʻ. Gʻulom, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Soʻz soʻylashda va ulardan jumla tuzishda uzok, andisha kerak. A. Qodiriy, „Kichik asarlar“ . ◆ Shivirlab soʻylaylik Vatan haqida Uzok qish tuni Oq tongni uygʻotgan ertakka oʻxshab. A. Sher, „Qadimgi kuy“ .
2 ayn. soʻzlamoq 3. ◆ ..Va koʻmilib kuz bogʻ-lariga, Afsonalar soʻylar Samarkand Dadim oʻzbek kishloklariga. X. Davron, „Qaqnus“ . ◆ Jayron hasratida yoʻl kechar ovchi, Oshiqning dardini soʻylar gʻazal, tor. Mirtemir, „Asarlar“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]СЎЙЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.