sotqin
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sot-qin
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
nafr. Oʻz vijdonini sotib, qarshi tomonga oʻtgan; sotilgan, xoin. ◆ Sot-qin odam . ◆ Ul nobakor Balx hokimi sotqin tuzib, isyon bayrogʻini baland koʻtardi. M. Osim, „Karvon yoʻllarida“ . ◆ Mulla Tursun-ning sotqin va riyokor ekanligi koʻpchilikka maʼlum boʻldi. "Saodat" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
СОТҚИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.