sovut
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
so-vut
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
tar. Tanani nayza, oʻq, qilich zarbidan saqlash uchun kiyiladigan, poʻlat simdan tayyorlangan harbiy kiyim. ◆ Avazxon otasidan duo olib, sovutini kiyib, qalqonini eyniga [egniga] solib, oʻn olti gaz isfihoni olmosini beliga osib joʻnadi. „Malikai ayyor“. ◆ Temur Malik ikki qavat sovut va dubulgʻa kiyib, kema tumshugʻiga chiqdi. M. Osim, „Karvon yoʻllarida.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
СОВУТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.