suhbatlashmoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
suh-bat-lash-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Yigʻilishib, oʻzaro gaplashmoq; suhbat qilmoq, suhbat qurmoq; gurunglashmoq. ◆ Fozil odam bilan suhbatlash-sang, rohat qilasan. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Odatda koʻpchilik qizlarning husni ta-nishib, suhbatlashib, doʻstlashib ketga-ningdan keyin ochiladi. Shuhrat, „Shinelli yillar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
СУҲБАТЛАШМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.