taʼkid
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]taʼ-kid
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash][ arab. – ishontirish; soʻz berish; isbotlash, quvvatlash]
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Alohida uqtirish; qattiq tayinlab aytilgan soʻz, gap. ◆ Habibaning taʼkidini eslab, gullar toʻgʻrisida ogʻiz ochmasdim. S. Ayniy, „Esdaliklar.“ ◆ "Xushyor boʻl!" taʼkidini eshitgan kishi singari xushyor tortib, ichkari kirdi. H. Shame, „Dushman.“
2 Uqtirish, qayd etish yoki tasdiqlash; qayd; tasdiq. ◆ Taʼkid qilmoq. ◆ U [Teshaboy] oʻz taʼkidida Fosih afandini safsatabozlikda aybladi. M. Ismoiliy, „Fargona t. o.“
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ТАЪКИД. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
taʼkid
1 констатирование; подчёркивание;
2 утверждение, подтверждение; ◆ taʼkid qilmoq = taʼkidlamoq .