taʼkid

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

taʼ-kid

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

[ arab. – ishontirish; soʻz berish; isbotlash, quvvatlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

1 Alohida uqtirish; qattiq tayinlab aytilgan soʻz, gap. ◆ Habibaning taʼkidini eslab, gullar toʻgʻrisida ogʻiz ochmasdim. S. Ayniy, „Esdaliklar.“ ◆ "Xushyor boʻl!" taʼkidini eshitgan kishi singari xushyor tortib, ichkari kirdi. H. Shame, „Dushman.“

2 Uqtirish, qayd etish yoki tasdiqlash; qayd; tasdiq. ◆ Taʼkid qilmoq. ◆ U [Teshaboy] oʻz taʼkidida Fosih afandini safsatabozlikda aybladi. M. Ismoiliy, „Fargona t. o.“

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ТАЪКИД. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]