taffot
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
taf-fot
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
shv. Koʻngilni behuzur qiluv-chi issiq shamol; garmsel. ◆ Tush mahali edi. Bu payt Buxoroda kun juda ogʻir kechardi. "Koʻchaga chiqma, taffot keldi", deyishardi onalar farzandlarini garmseldan asrash
niyatida. S. Karomatov, Bir tomchi qon. ◆ Goho yoz oylari bu yerda taffot esadi. S. Anorboyev, „Oʻzbekiston oltini“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТАФФОТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.