tahqir

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

tah-qir

Etimologiyasi

arab. – nafratlanish, jirkanish; mensimaslik, haqoratlash, kamsitish, xoʻrlash;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

kt. Xoʻrlash, haqorat qilish, kamsitish; haqorat. ◆ Oysha xolaning tahqiri va yolgʻizlik alami bilan kuyinib turgan Mayna barmoq uchi bilan betiga tushgan yosh tomchilarini sidirib, oʻzida qandaydir yengib boʻlmas bir kuch sezdi. Sh. Toshmatov, „Erk qushi.“ ◆ Keksa ona ochlik-muhtojlikda, tahqir va tubanlikda kun sayin soʻlib, boyning bostirma yonidagi qora hujrasida qizining oʻz qoʻlida jon berdi. A. Muxtor, „Opa-singillar.“

Tahqir qilmoq (yoki etmoq) Haqorat boʻluvchi, xoʻrlik keltiruvchi gap-soʻz aytmoq, ish qilmoq. ◆ U qaynota-qaynonaning muttasil tahqir qilishiga chiday olmasdi. Sh. Rashidov, „Qudratli toʻlqin.“ ◆ Bari bir, har qanday yolgʻon kimnidir tahqir etadi. A. Muxtor, „Tong bilan uchrashuv.“

Antonimlari

ТАҲҚИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tahqir
оскорбление; издевательство; профанация; ◆ tahqir qilmoq, tahqir etmoq оскорблять, издеваться; профанировать; ◆ tahqir qilinmoq, tahqir etilmoq оскорбляться; профанироваться; быть оскорбляемым; быть профанируемым; ◆ Goʻyo... tahqir etilganlarning gʻazabi uning koʻksida toʻplangandek boʻldi (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») В его груди словно... скопился гнев всех оскорбленных; ◆ tahqir qiluvchi оскорбляющий, оскорбительный.