tahqir
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tah-qir
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – nafratlanish, jirkanish; mensimaslik, haqoratlash, kamsitish, xoʻrlash;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
kt. Xoʻrlash, haqorat qilish, kamsitish; haqorat. ◆ Oysha xolaning tahqiri va yolgʻizlik alami bilan kuyinib turgan Mayna barmoq uchi bilan betiga tushgan yosh tomchilarini sidirib, oʻzida qandaydir yengib boʻlmas bir kuch sezdi. Sh. Toshmatov, „Erk qushi.“ ◆ Keksa ona ochlik-muhtojlikda, tahqir va tubanlikda kun sayin soʻlib, boyning bostirma yonidagi qora hujrasida qizining oʻz qoʻlida jon berdi. A. Muxtor, „Opa-singillar.“
- Tahqir qilmoq (yoki etmoq) Haqorat boʻluvchi, xoʻrlik keltiruvchi gap-soʻz aytmoq, ish qilmoq. ◆ U qaynota-qaynonaning muttasil tahqir qilishiga chiday olmasdi. Sh. Rashidov, „Qudratli toʻlqin.“ ◆ Bari bir, har qanday yolgʻon kimnidir tahqir etadi. A. Muxtor, „Tong bilan uchrashuv.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТАҲҚИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
tahqir
оскорбление; издевательство; профанация; ◆ tahqir qilmoq, tahqir etmoq оскорблять, издеваться; профанировать; ◆ tahqir qilinmoq, tahqir etilmoq оскорбляться; профанироваться; быть оскорбляемым; быть профанируемым; ◆ Goʻyo... tahqir etilganlarning gʻazabi uning koʻksida toʻplangandek boʻldi (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») В его груди словно... скопился гнев всех оскорбленных; ◆ tahqir qiluvchi оскорбляющий, оскорбительный.