tajassum
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ta-jas-sum
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – shakllanish, gavddalanish; kattalashish;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
esk. kt. Gavdalanish, ifoda belgisi, holat. ◆ Voqealar obrazlardagina konkret tajassumiga, tipik chizgilarga ega boʻladi. "Yoshlik". ◆ Fikrni teranlashtirish evaziga gʻoya yanada boyiydi va poetik tajassumiga erishadi. "OʻTA" .
- Tajassum topmoq Gavdalanmoq, ifoda belgisiga ega boʻlmoq. ◆ Shu maʼnoda peyzaj lirikada insoniy histuygʻu va kechinmalarning yorqin tajassum topishi uchun fon vazifasini oʻtaydi. "ZGA".
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТАЖАССУМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
tajassum
уст. книжн. воплощение, олицетворение; ◆ tajassum qilmoq, tajassum etmoq воплощать, олицетворять.