takallum

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

ta-kal-lum

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

a. ^ Ktakallum. — soʻzlash, soʻzla-shish, suhbat

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

kt. Suhbat, gaplashish; soʻz-lash. ◆ Hamza endi moʻylabi sabz urgan.. xayol-chan, takallumi ifodali, mantiqli.. oʻz soʻz-li yigit boʻlibetilgan edi. K. Yashin, „Hamza“ . ◆ Toʻlgʻonoyning takallumini bir eshitib, Amat-jon ogʻasiga horma aytib keladi.. S. Siyoyev, „Avaz“ .

Takallum qilmoq Soʻzlamoq, gapirmoq; suhbatlashmoq. ◆ U yerda doʻstlikni ulugʻlab in-son, Takallum qiladi qumri misoli. A. Ori-pov, „Yurtim shamoli“ ._

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ТАКАЛЛУМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

takallum
книжн. речь; разговор; беседа; ◆ takallum qilmoq, takallum aylamoq говорить, разговаривать; беседовать.