takallum
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]ta-kal-lum
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]a. ^ Ktakallum. — soʻzlash, soʻzla-shish, suhbat
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]kt. Suhbat, gaplashish; soʻz-lash. ◆ Hamza endi moʻylabi sabz urgan.. xayol-chan, takallumi ifodali, mantiqli.. oʻz soʻz-li yigit boʻlibetilgan edi. K. Yashin, „Hamza“ . ◆ Toʻlgʻonoyning takallumini bir eshitib, Amat-jon ogʻasiga horma aytib keladi.. S. Siyoyev, „Avaz“ .
- Takallum qilmoq Soʻzlamoq, gapirmoq; suhbatlashmoq. ◆ U yerda doʻstlikni ulugʻlab in-son, Takallum qiladi qumri misoli. A. Ori-pov, „Yurtim shamoli“ ._
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ТАКАЛЛУМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.