tamshanmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

tam-shan-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Biror narsa yeyayotgan, chaynayotgandek, ogʻiz ochmay, lablarini qi-mirlatmoq; ogʻzidagini totib koʻrayotgandek boʻlib, lablarini ochmay chaynamoq. ◆ Elmurod qoʻl choʻzib, moshkichiridan jindek ogʻziga sol-di-da, boʻynini qisib, yerga qaragan koʻyi, se-kin tamshandi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Ogʻzi-dagi turshakni u lunjidan bu lunjiga oʻt-kazib, tamshanib, chaynab oʻtirardi. Mirmuhsin, „Dorbozlar“ .

2 Totigisi kelib, lab-lunjini qimir-latmoq. ◆ Umida quruqshab borayotgan ogʻzini ochib tamshanar.. edi. D. Nuriy, „Osmon ustuni“ . ◆ Shayxning barzangi xizmatkori moʻl-koʻl taomni koʻrib tamshandi. S. Siyoyev, „Avaz“ . ◆ Normamat xoʻrozqandga toʻymagan boladay tamshanib qoldi. "Yoshlik" .

Antonimlari

ТАМШАНМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tamshanmoq
причмокивать; причмокивать, как бы пробуя (что-л.) на вкус; bola uiqusida tamshanadi ребёнок во сне причмокивает губами.