tanbehlamoq

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

tan-beh-la-moq

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

1 Tanbeh bermoq, adabini, taʼzirini berib qoʻymoq, koyimoq.

2 Ogohdantirmoq; uqtirmoq. ◆ Uni yiqil-gan yoʻgʻon daraxtshr orqasiga oʻtqazar, lab-larini qisib, qoʻllari bilan tanbehlardi: "Yigʻlama!" Oybek, „Quyosh qoraymas“ . ◆ Yoz kun-lari [Oʻzbek oyim\ ayvonning toʻriga yaslanib, Hasanalining xotini boʻlgan Oybodoqqa, choʻ-ri qiz Hanifaga xamirni achitmaslikni, pa-lovni qirmoch oldirmaslikni tanbehlabgina oʻtirar edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ТАНБЕҲЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]