tanbehlamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tan-beh-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Tanbeh bermoq, adabini, taʼzirini berib qoʻymoq, koyimoq.
2 Ogohdantirmoq; uqtirmoq. ◆ Uni yiqil-gan yoʻgʻon daraxtshr orqasiga oʻtqazar, lab-larini qisib, qoʻllari bilan tanbehlardi: "Yigʻlama!" Oybek, „Quyosh qoraymas“ . ◆ Yoz kun-lari [Oʻzbek oyim\ ayvonning toʻriga yaslanib, Hasanalining xotini boʻlgan Oybodoqqa, choʻ-ri qiz Hanifaga xamirni achitmaslikni, pa-lovni qirmoch oldirmaslikni tanbehlabgina oʻtirar edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТАНБЕҲЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
tanbehlamoq
делать замечание, предупреждать; распекать, отчитывать.