tanbehlamoq
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]tan-beh-la-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Tanbeh bermoq, adabini, taʼzirini berib qoʻymoq, koyimoq.
2 Ogohdantirmoq; uqtirmoq. ◆ Uni yiqil-gan yoʻgʻon daraxtshr orqasiga oʻtqazar, lab-larini qisib, qoʻllari bilan tanbehlardi: "Yigʻlama!" Oybek, „Quyosh qoraymas“ . ◆ Yoz kun-lari [Oʻzbek oyim\ ayvonning toʻriga yaslanib, Hasanalining xotini boʻlgan Oybodoqqa, choʻ-ri qiz Hanifaga xamirni achitmaslikni, pa-lovni qirmoch oldirmaslikni tanbehlabgina oʻtirar edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ТАНБЕҲЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
tanbehlamoq
делать замечание, предупреждать; распекать, отчитывать.