tanobchi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ta-nob-chi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

jk. Tanob tortib, yer oʻlchov-chi kishi. ◆ Boy, tanobchi olib kelib oʻlchatib.. ikki tanob chiqartirib olgan edi. Mening taxminimcha, boy oʻlchab olgan yer ikki ta-nobdan ortiq edi. S. Ayniy, „Qullar“ .

2 tar. Soliq olish uchun yer oʻlchovchi lavozimli kishi. ◆ Yasovulboshi Shernazarboy xonning buyrugʻini koʻngildagiday bajara boshladi, qishloqlarga tanobchilar yubordi. J. Sharipov, „Xorazm“ .

Antonimlari

ТАНОБЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tanobchi
уст. землемер, обмерявший посевы.