taolo

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ta-o-lo

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\a. — baland boʻlishlik, kj-

saklik; gʻurur, magʻrurlik; musulmonlarning xudoning ismiga qoʻshib aytadigan ulugʻlash soʻzi] din. Eng oliy, eng yuqori koʻtarilgan (xudoning sifatlaridan biri). Xudoyi tao-lo. n ◆ Hasanali sevinchisini totiirgandan soʻng, duoga qoʻl ochdi: -Ollo taoloumri bshgan bergan boʻlsin! A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ -Yoʻq, — dedi eshon, — Yoʻq, bandaning uutu haq taologa imon keltirmoq! P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

Antonimlari

ТАОЛО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

taolo
рел. всевышний (один из эпитетов бога); ◆ xudoyi taolo всевышний бог.