taolo

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

ta-o-lo

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

\a. — baland boʻlishlik, kj-

saklik; gʻurur, magʻrurlik; musulmonlarning xudoning ismiga qoʻshib aytadigan ulugʻlash soʻzi] din. Eng oliy, eng yuqori koʻtarilgan (xudoning sifatlaridan biri). Xudoyi tao-lo. n ◆ Hasanali sevinchisini totiirgandan soʻng, duoga qoʻl ochdi: -Ollo taoloumri bshgan bergan boʻlsin! A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ -Yoʻq, — dedi eshon, — Yoʻq, bandaning uutu haq taologa imon keltirmoq! P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ТАОЛО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

taolo
рел. всевышний (один из эпитетов бога); ◆ xudoyi taolo всевышний бог.