taqataq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ta-qa-taq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Hammasi birdan, bitta ham qolmasdan; yoppasiga. ◆ Magazinlar, doʻkonlar taqataq qulf. yash Uylarning eshiklari, derazalari taqataq yopiq. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
2 Butunlay, tamoman. ◆ Isitma polvonning ishtahasini taqataq boʻgʻib, sillasini qu-ritibdi. M. Aliyev, „Betob“ . ◆ Allonning bir ju-vozi taqataq toʻxtadi A. Muxtor, „Qoraqal-poq qissasi“ . ◆ Toʻrani koʻrib, hamma taqataq toʻxtar, ikki bukilib taʼzim qilardi. J. Sharipov, „Xorazm“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТАҚАТАҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
taqataq
1 все без исключения, все до единого; ◆ tramvaylar taqataq toʻxtab qoldi все до единого трамваи остановились;
2 совершенно, совсем; ◆ ogʻriq taqataq toʻxtadi боль совсем прекратилась; боль как рукой сняло.