tarannum
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]ta-ran-num
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]kuylash, ashula, aytish; sayrash, goʻzal soʻzlash;
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]poet. Kuylash; kuy. ◆ Allalovchi va farahbaxsh nozik tarannum Sevgi mehri bilan meni har nafas quchar. Gʻayratiy.
- Tarannum etmoq (yoki qilmoq) 1) kuy ijro etmoq, kuylamoq; 2) koʻchma madh etmoq, maqtamoq, kuylamoq. ◆ Shoirlar sherlarida tarannum etgan goʻzal bogʻ! Oybek, „Navoiy.“ ◆ Mardlik senda, harorat senda, Tarannum qil sevgi ertagin. R. Bobojon.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ТАРАННУМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.