tarannum
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ta-ran-num
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
kuylash, ashula, aytish; sayrash, goʻzal soʻzlash;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
poet. Kuylash; kuy. ◆ Allalovchi va farahbaxsh nozik tarannum Sevgi mehri bilan meni har nafas quchar. Gʻayratiy.
- Tarannum etmoq (yoki qilmoq) 1) kuy ijro etmoq, kuylamoq; 2) koʻchma madh etmoq, maqtamoq, kuylamoq. ◆ Shoirlar sherlarida tarannum etgan goʻzal bogʻ! Oybek, „Navoiy.“ ◆ Mardlik senda, harorat senda, Tarannum qil sevgi ertagin. R. Bobojon.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТАРАННУМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.