tariqat

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

ta-ri-qat

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

[ arab. - yoʻl; usul vosita; maslak, sufiylik yoʻli ]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

esk. kt. Tutilgan yoʻl; maslak; sufiylik yoʻli. ◆ U Buxoroda madrasada oʻqib yurganda, shariat va tariqat ilmini yaxshi oʻrgangan, qurʼonni yod bilar edi. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ . ◆ Hoʻqondan kelgan mehmonlar Jamoliddin Muhammad-karim soʻfini tariqatning peshvosi, avliyoi pir, deya koʻp taʼrifini gapirdilar. Oybek, „Ulugʻ yoʻl“ . ◆ Sening bu qiligʻing na farzga, na sunnatga, na insoniylik tariqatiga toʻgʻri kelgay. S. Siyoyev, „Avaz“ .

Tariqat ahli Sufiylar.

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ТАРИҚАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

tariqat
рел. путь духовного совершенствования (согласно учению мистиков-суфиев, состоящий в глубоком «внутреннем» соблюдении законов религии, в отличие от шариата, требующего внешнего исполнения религиозных обрядов и правил).