tarra
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tar-ra
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 shv. Tarrak.
2 Qovun, uzum kabi shirali mevalarni koʻp isteʼmol qilgandan keyingi lanjlik, lohaslik holati. -Nafs qursin.. Siz aqlli-lik qilgan ekansiz, mulla Muhsin, — deydi qursogʻini ishqalab, — chogʻi, qovunning tar-rasi ushladi meni. A. Qodiriy, Obid ketmon.
- Tarrasi tutadi Kishini lanj, lohas qiladi. ◆ Xatib domlani qovunning tarrasi tuta boshlaydi. A. Qodiriy, „Obid ketmon“ . ◆ Kabob bilan ish bitadimi, shoʻrvasini ich-masang, tarrasi tutishi bor. I. Rahim, „Hayot bulokdari“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТАРРА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.