tavajjuh
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ta-vaj-juh
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. CLd — biror kishiga murojaat qilish, yuzlanish; biror tomonga yurish, joʻnab ketish
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Xayrixo\lik bilan yuzlanish, qarash. ◆ U Gʻulomjonni shu vaqtga-cha tanimagani uchun afsus yeyar, oshkor bir tavajjuh bilan unga qarab-qarab qoʻyar edi. M. Ismoiliy, „Fargʻonat“ . o.
2 Diqqat-eʼtibor. U [ ◆ Samarkand] oʻzining tarixiy obidalari bilan yarqirab, butun yer yuzi xalqlarining tavajjuhini oʻziga tor-tib turadi. Gʻ. Gʻulom, „Samarkand sayqali“ . ◆ Shohistaning otasi, uyga qaytish haqida soʻz ochgandan keyin, boshliqlar tavajjuhidan qoladi. "Saodat" .
3 din. Xudoga yolvorish, iltijo. Eshonhol-ahvol soʻraganda, hoji oʻrnidan turib, taʼ-zim qildi: -Xudoga shukur, duoyu tavaj-juhlarining sharofatidan sogʻ-salomatman. S. Ayniy, Doxunda. ◆ Izingda termilib qoldi keksa chol, Koʻzda tavajjuhi, duosi tilda. A. Oripov .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТАВАЖЖУҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
tavajjuh
книжн.
1 внимание, внимательное, благожелательное отношение;
2 рел. мысленное внушение, делаемое наставником (пиром или шейхом) своему мюриду;
3 рел. обращение (к богу);
4 рел. сосредоточение внимания (в каком-л. направлении).