tavof

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ta-vof

Etimologiyasi

a. ,_sl — (biror narsaning) atrofida yurish, aylanish

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

din. Haj va um-ra marosimlari tarkibiga kiruvchi, Kaʼba atrofida aylanishdan iborat jarayon (umra qiluvchilar bir marta, hajga kelganlar 3 marta tavof amalini ado etadilar).

Tavof qilmoq 1) din. muqaddas, tabarruk deb hisoblangan kimsa, narsa, joy atro-fini ziyorat qilmoq. ◆ Maqsud choy keltiradi. Azizboyning imosi bilan yarim sajda qilgan holatda eshonni tavof qiladi. N. Safarov, Sharq tongi; 2) koʻchma muqaddas, aziz sanab eʼzozlamoq, koʻzga surtmoq. ◆ Izlarini qil-sam tavof. "Ravshan" . ◆ Nihoyat, noibningmuh-rini choʻntagidan oldi-da.. orzusiga erish-ganligi alomati sifatida uni tavof qildi. X. Toʻtaboyev, „Yillar va yoʻllar“ .

Antonimlari

ТАВОФ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tavof
1 рел. посещение святого места, паломничество; ◆ mozorni tavof qilmoq посетить мазар (могилу святого);
2 перен. оказание, воздавание почестей; ◆ tavof qilmoq уважать, как святыню; ◆ Izlarini qilsam tavof («Равшан») Я почтил бы (как святыню) следы её ног.