tavq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

tavq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. — boʻyinga taqiladigan

marjoy; boʻyin, yoqa; boʻyinbogʻ; halqa]: tav-qi laʼnat 1) tar. jazo tariqasida gunoh-korning boʻyniga kiygizib, qulflab qoʻyi-ladigan kunda; 2) koʻchma boshga tushgan (gar-danga ilingan) katta tashvish; dardisar, yomonlik. ◆ U \Koʻchqor\ Muhabbatga uylanayot-ganida, oʻzini nihoyatda baxtiyor his etgan, bolaligidan boʻyniga tavqi laʼnat boʻlib ilingan baxtsizlik nihoyat unutilib keta-digan boʻldi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ . ◆ Nahotki, bunday badnomliklar odam bolasining mang-layiga tavqi laʼnatdek toabad muhrlab qoʻyilgan boʻlsa?S. Siyoyev, „Avaz“ .

Antonimlari

ТАВҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tavq
ожерелье; кольцо; ◆ tavqi laʼnat 1) ист. ошейник проклятия (колодка, надевавшаяся на шею узника); 2) перен. проклятие, тяготеющее над кем-л.