tavq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tavq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a. — boʻyinga taqiladigan
marjoy; boʻyin, yoqa; boʻyinbogʻ; halqa]: tav-qi laʼnat 1) tar. jazo tariqasida gunoh-korning boʻyniga kiygizib, qulflab qoʻyi-ladigan kunda; 2) koʻchma boshga tushgan (gar-danga ilingan) katta tashvish; dardisar, yomonlik. ◆ U \Koʻchqor\ Muhabbatga uylanayot-ganida, oʻzini nihoyatda baxtiyor his etgan, bolaligidan boʻyniga tavqi laʼnat boʻlib ilingan baxtsizlik nihoyat unutilib keta-digan boʻldi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ . ◆ Nahotki, bunday badnomliklar odam bolasining mang-layiga tavqi laʼnatdek toabad muhrlab qoʻyilgan boʻlsa?S. Siyoyev, „Avaz“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТАВҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.