tayammum

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ta-yam-mum

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[d. — niyat qilish; bi

ror maqsadni koʻzlash; suv boʻlmaganda qum bilan tahorat qilish] din. Suv boʻlmagan joyda qum, tuproq, paxta, toza mato kabi narsalardan foydalanib olinadigan shart-li tahorat. ◆ Uydan chiqishda qumgʻonni olish yodidan koʻtarilgani uchun u ancha tashvish-landi. Hech boʻlmagandan keyin, libosiga qoʻl urib, tayammumni ado etdi. N. Maqsudiy, „Bola yoʻqotgan kishi“ .

Suv yoʻgʻida tayammum Yoʻq narsa oʻrnida boshqa narsadan foydalanishga, boshqa narsa bilan kifoyalanishga toʻgʻri kelgan x,ol-larda aytiladigan ibora. ◆ Ahmad Husayn bir oz oʻylanib turgandan soʻng dedi: -Yaxshi, roziman, suv yoʻgʻida tayammum, deganlar-ku. Oybek, „Nur qidirib“ .

Antonimlari

ТАЯММУМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tayammum
рел. обряд, заменяющий ритуальное омовение при отсутствии воды; ◆ suv yoʻgʻida tayammum погов. (букв. когда нет воды - омовение песком) на безрыбье и рак рыба.