telpak
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]tel-pak
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Tepasi yumaloq, doira shakl-li, tekis moʻyna jiyakli issiq bosh kiyi-mi. ◆ Savsar telpak. n ◆ Kimki, oyogʻi tolib, sal orqada qolsa, tulki telpak kiygan badqovoq qoʻrboshi beshotar qoʻndogʻi bilan uning ku-ragiga turtib, peshtaham soʻzlar bilan soʻka-di. H. Gʻulom, „Mashʼal“ .
- Qunduzsiz telpak Moʻyna jiyagi boʻlma-gan, faqat ichiga moʻyna qoplangan bosh kiyimi. ◆ Koʻsa, ozgʻin, keng guppi toʻn va qun-duzsiz telpak kiygan bir kishi kirdi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .
2 s. t. Moʻynali har qanday issiq bosh kiyimi (quloqchin, papax, tumoq va sh.k.). Men Rahimovni oddiy kishilar, soldatlar orasida uchratdim, uning ustida poʻstini va boshida qorakoʻl telpagi bor edi. A. Rahmat, Generalning shuhrati. ◆ Oʻrta boʻyli, ozgʻin, qora charm telpakni boshiga bostirib kiygan kishini uchratsam, Gavharning dadasimikan, deb yuragim oʻynab ketadi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ . ◆ Usubalining serbar telpak ostidagi kasha-si barra poʻstin ichiga kirib ketdi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ТЕЛПАК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.