tigʻli

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

tigʻ-li

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Kesuvchi yoki nayzali asbob bilan qurollangan, tigʻi bor; tigʻdor. ◆ Tigʻli kishi. Tigʻli mashina.

2 Keskir qirrasi, nayzasi, dami bul-gan. ◆ Ikki tigʻli xanjar. m ◆ Oldinda — qoʻl-larida bittadan kaltakcha, bellarida in-gichka tigʻli dudama pichoqlar osilgan ikki kishi yurmoqda edi. Bular ja/tod edilar. S. Ayniy, „Qullar“ .

3 koʻchma Tigʻdor, kesadigan, sanchila-digan.. ◆ Tigʻli til. Tigʻli gap. n ◆ Bu soʻzlar ancha tigʻli boʻlsa ham, Gulsum xolaga ogʻir botmadi. "Qahramonnoma" .

Antonimlari

ТИҒЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tigʻli
1 вооружённый саблей, клинком и т. п. оружием;
2 имеющей лезвие, остриё; ◆ ikki tigʻli xanjar двусторонний (обоюдоострый) кинжал;
3 перен. острый, язвительный.