tilovat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ti-lo-vat

Etimologiyasi

a. s*uuz — (ovoz*'chiqarib) oʻqish; oʻqib chiqish

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

din. Qurʼon oʻqish, qurʼondan bir sura oʻqish. ◆ U daryo boʻyida xufton namozini oʻqidi. Oʻgʻlining ruhiga tilovat qilib, koʻzidan yosh toʻkib baxshida qildi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ . ◆ Gulniyoz ohista odimlab borib, maqbaraning yonginasida tiz choʻkdi, qiroat bilan tilovat qildi. Shuxrat, „Jannat qidirganlar“ .

Antonimlari

ТИЛОВАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tilovat
рел. чтение (корана); ◆ tilovat qilmoq читать молитву из корана; ◆ Muallimlardan biri qurʼon tilovat qildi (А. Ќаћћор, «Сароб») Один из учителей прочел молитву из корана.