tinka
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]tin-ka
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]Kuch-quvvat, mador, majol. ◆ Isitmalayverib bemorning tinkasi qolma-di. m ◆ Kun botishga yaqin ikkinchi toʻnkani ham qulatdim. Juda tinkadan tolgan edim, "uh" deb borib, oʻrnimga choʻzildim. Gʻ. Gʻulom, „Shum bola“ .
- Tinkasi qurimoq 1) ish, harakat va sh.k. natijasida (taʼsirida) holdan toymoq. ◆ Har bitta gʻishtni, yogʻochni, har bir koʻza suvni pastdan olib chiqqunlaricha tinkalari qurib ketardi. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ . ◆ Jazirama issiq kunlari mening tinkam qurib, soya joyni axtarib qolaman. E. Rai-mov, Ajab qishloq; 2) koʻchma axvoli tang boʻlmoq, holdan toymoq. ◆ Urushdan xalqning tinkasi quridi. yaya Oʻzaro qirgʻin, harbiy yurishlar, oʻlponu ushr soliqlari raiyatni tobora qashshoqlashtirib, tinkasini qu-ritdi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ТИНКА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
tinka
сила, мочь; ◆ tinka(si) quridi он обессилел, он изнемог, выбился из сил; ◆ Qariligi qursin, tinka-tinkam qurib ketdi (Н. Сафаров, «Ўйѓониш») Старость - не радость, я совсем обессилел; ◆ tinkasini quritmoq 1) изнурять, изматывать, доводить до изнеможения; обессилить; ◆ Boy mening toza ham tinkamni quritdi (Ѓ. Ѓулом, «Т. мурда») Бай довёл меня до изнеможения; 2) перен. опротиветь, осточертеть; ◆ Urush hammaning tinkasini quritgan... (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») Война всем надоела (осточертела); ◆ kasalning tinka-madori qolmadi больной совсем обессилел (изнемог); ◆ tinka ga tegmoq приедаться, донимать, надоедать; изводить; ◆ tinkaga tekkan противный, надоевший.