tiqmachoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tiq-ma-choq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Ichiga niqtab biror narsa (maye., paxta) tiqilgan; doʻppaygan (qop, xalta va sh.k.). ◆ Jaʼfar ipak fabrika-si tomon ketayotganda, portfeli ozgʻin boʻ-ladi, qaytayotganda, tiqmachoq boʻlib keladi. "Mushtum" .
2 ayn. tiqmachoqsay. ◆ Usmonali aka uning [ Omontoyning] quyib qoʻygandek tiqmachoq gavdasiga.. ikki qulogʻiga yetay deb turgan moʻyloviga qaradi. S. Ahmad, „Choʻl shamolla-ri“ . U ◆ oriqqina boʻlsa ham, qoʻli, boldirlari tiqmachoq.. A. Muxtor, „Davr mening taq-dirimda“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТИҚМАЧОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
tiqmachoq
1 туго набитый мешочек;
2 = tiqmachoqday.