tirish

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ti-rish

Etimologiyasi

1 ot Terining burushuvi natijasida hosil boʻladigan chuqur iz; ajin, burushiq, tirishiq. Hamidaxonning

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

◆ Notinch yuzida jilmayish emas, tirish paydo boʻldi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o. ◆ Fol-bin ingichka, uzun, qop-qora habashday, koʻzlari gʻilaynamo, sirli qiyofadagi yuzi qat-qat tirish. Oybek, „Bolalik“ .

2 sft. Burushgan, tirishgan. ◆ Opam qop-qorayib ketgan tirish qoʻllari bilan yuzini berkitdi-da, yigʻlab yubordi. H. Nosirova, „Men oʻzbek qiziman“ .

Antonimlari

ТИРИШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tirish
морщина, складка; морщины; складки; // сморщенный; ◆ Qoʻl qaltirar, koʻzi nursiz yuz tirish (А. Умарий) Руки у него дрожат, глаза потускнели, лицо в морщинах.