tirjiq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

tir-jiq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Doim tirjayib turadigan; tirishiq, burushiq.

2 Juda oriq, qotma.

Antonimlari

ТИРЖИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tirjiq
1 съёжившийся, сморщенный;
2 худой, тощий, кожа да кости (см. также oriq).