tirqiramoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

tir-qi-ra-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Har tomonga tarqalib ketmoq, qochmoq, toʻs-toʻs boʻlmoq. ◆ Eshik ogʻzida uymalashib turgan kizchalar yon-yokka tirqirab, gʻoyib boʻlishgan edi. S. Anorboyev, „Mehr“ . ◆ Ilgarilar bu yerga yelkasiga miltik taqib, yonboshiga charm xalta osgan otliklar kelar, odamlar ularning korasini uzoqdan koʻribok, "solshchi" derdilar va bekingani joy axtarib, tirqirab ketardilar. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

2 Otilib chiqmoq, shiddat bilan chiqib, atrofga tarqamoq, sochilmoq (suyuqlik ha-qida). Yaradan qon tirkirab ketdi. n [Er-gashning] Chap bosh barmogʻidan tirkirab qon oqyapti. A. Mirahmedov, Kulgan chechaklar. U \ Mayna] oʻzini bosishga urinsa ham boʻlmadi — ikki koʻzidan sevinch yoshlari tirkirab ketdi. Sh. Toshmatov, Erk qushi.

Antonimlari

ТИРҚИРАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tirqiramoq
1 разбегаться по все стороны; пуститься наутёк;
2 струиться; бить струей; qon tirqirab ketdi кровь забила струей; Koʻz yoshlari tirqirab, yalindilar qizgʻon, deb (Ћ. Олимжон, «Семурѓ») Заливаясь слезами, они умоляли: «пожалей».