tishlatmoq

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

tish-lat-moq

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

1 Tishlamoq fl. ort. n. ◆ Mening poylaydiganim ham, tishlab oladi-ganim ham yoʻq, tuzukmi! Tishlatib qoʻyadigan qizlardan emasman. I. Rahim, „Chin muhabbat“ . ◆ Sindor esa, yer bagʻirlab oʻrmalayotgan ikki oyoqli hayvotarga merganlarcha oʻt ochib, yer tishlatardi. N. Safarov, „Soʻnggi nafasgacha“ .

2 koʻchma Kezi kelganda gap bilan bop-lamoq; gapni oʻrniga qoʻymoq; oʻrinli ran qilmoq. -Dadalarimiz xuddi bizning shoʻx, quvnoq boʻla olishimiz uchun oʻlib ketgan boʻl-sa-chi! — ◆ deb tishlatdim men ham. A. Muxtor, „Davr mening takdirimda“ .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ТИШЛАТМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

tishlatmoq
понуд. от tishlamoq.