toʻgʻram
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
toʻgʻ-ram
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Toʻgʻralgan, ushatilgan narsa-ning har boʻlagi. ◆ Bir toʻgʻram goʻsht. n Mu-qimiy ikki piyola qandchoy bilan ikki toʻgʻ-ram boʻlka nondan yeb, andak jonlandi. S. Abdulla, Quvgʻunda. ◆ Ashjon.. kabob sixidan bir toʻgʻram sersel qaynoq goʻshtni ogʻziga soldi. H. Gʻulom, „Toshkentliklar“ .
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
toʻgʻ-ram
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
, toʻgʻramcha. ◆ Toʻgʻrama goʻsht. n ◆ Qozoqlar mening oldimga toʻgʻrama keltirishdi. O. Husanov, „Choʻlda“ .
- Toʻgʻrama palov Goʻshtni toʻgʻrab solib pi-shirilgan palov.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТЎҒРАМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.