toʻgʻrisi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

toʻgʻ-ri-si

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Ish, gap, narsa, odam va sh.k. ning toʻgʻri deb hisoblanadigani. ◆ Ishning toʻgʻrisi shu. Odamning toʻgʻrisi ekansiz. Tuyaning buvrasi yaxshi, Soʻzning toʻgʻrisi yaxshi.

Maqol. ◆ shsh Qani, xoʻsh, toʻgʻrisi qanaqa boʻlar ekan. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

2 Gapning ochigʻi; ochigʻini aytganda, soʻz-ning rosti. ◆ Toʻgʻrisi, men sizni hozirgacha un-cha yaxshi bilmayman. n ◆ U sevib, sevimli boʻl-ganidan mamnun edi, baxtiyor edi. Endi u shu kungacha hech kimni sevolmaganidan, toʻgʻrisi, sevmaganidan ajablanardi. Shuhrat, „Shinel-li yillar“ .

Toʻgʻrisini aytsam (yoki aytganda) ayn. toʻgʻ-risi 2. ◆ Toʻgʻrisini aytganda, xato oʻzingizdan oʻtgan. yash Toʻgʻrisini aytsam, bu gaplarning hammasiga siz sabab boʻlmoqdasiz, er! A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

Antonimlari

ТЎҒРИСИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

toʻgʻrisi

Tillar

• Turkcha: daha doğrusu

OʻTIL

Ruscha _ru

toʻgʻrisi
вернее, по правде говоря; впрочем, правда; ◆ U ... bu tomonlarga ahamiyat bermagan, toʻgʻrisi esga keltirmagan edi (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») Он не придавал значения этим сторонам дела, вернее, он и не подумал об этом; ◆ toʻgʻrisi, shu choqqacha men sizning nima qilishingizni bilmayman по правде говоря, я до сих пор не знаю, чем вы занимаетесь (что вы делаете); ◆ toʻgʻrisini aytganda вернее говоря; по правде говоря.