toʻkis

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

toʻ-kis

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Har jihatdan taʼminlangan, mukammal, kamchiligi yoʻq; bekam-koʻst. ◆ Toʻkis roʻzgʻor. n ◆ Toshkentda manday toʻkis kelin bormikan? Hamma narsa joyida. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ -Husni, odobi toʻkis ekan, — kesatdi Anorxon. Oybek, „O“ .v. shabadalar.

Har toʻkisda bir ayb Kamchiligi, nuqso-ni yoʻq odam boʻlmaydi. ◆ "Har toʻkisda bir ayb" deganday, uncha-buncha kamchiligimiz bor.. "Mushtum" .

2 Savlatli, keng-moʻl (kiyim haqida). Toʻ-kis kostyum.

Antonimlari

ТЎКИС. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

toʻkis
1 имеющий (что-л.) в достаточном количестве; обладающий (какими-л. качествами) в достаточной степени; богатый; ◆ Husni, odobi toʻkis ekan (Ойбек, «О. в. шабадалар») У неё нет недостатка в красоте и воспитанности; Она достаточно красива и воспитанна; ◆ Toshkentda menday toʻkis kelin bormikan (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») Едва ли найдётся в Ташкенте такая богатая невеста, как я;
2 полный, свободный; ◆ toʻkis kostyum полный (богатый) костюм.