toʻlishmoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
toʻ-lish-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Toʻlmoq fl. birg. n. ◆ Olo-mon bir nimaga qasd qilib toʻlishib turgan-da, bir ogʻiz gap kifoya qiladi. A. Qahhor, „Asror bobo“ .
2 Toʻlalik, boʻliqlik kasb etmoq; toʻl-moq, ◆ Yuzi toʻlishibdi. n ◆ [Ahmadjon] Yana tikildi. Oʻsha-oʻsha Latofat. Sira oʻzgar-mabdi. Tiniqib, xiyol toʻlishibdi. S. Karomatov, „Hijron“ . ◆ Gulnorning boʻyioʻsib, koʻkra-gi toʻlishib, butun gavdasi qizlik latofa-ti bilan yashnagan chogʻda, boyvachcha uni koʻz tagiga olib qoʻygan edi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТЎЛИШМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
toʻlishmoq
1 набухать; распухать; sigirning yelini toʻlishibdi вымя у коровы набухло;
2 полнеть, поправляться; toʻlishibsan ты пополнел.