ты
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
ты
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
ты личн. мест. тебя, тебе, тобой, о тебе
1 sen; ◆ это ~? bu senmi?; ◆ ~ принёс эту книгу? bu kitobni sen olib keldingmi?; слышишъ, тебя зовут eshityapsanmi, seni chaqirishyapti; как тебя зовут? oting (isming) nima?; тебе надо учиться sen oʻqishing kerak; они тобой доволъны ular sendan mamnunlar; мы говорили о тебе bizlar sen haqingda (sening toʻgʻringda) gapirishdik;
2 в знач. частицы тебе разг. undov gaplar sostavida kelib, "qayoqda (deysiz), bari bir, gapga kirib boʻpti" kabi manolarda ishlatiladi; пробовали его усовестить - куда тебе!- и слушать не хочет uni uyaltirmoqchi boʻldik - qayoqda deysiz!- eshitgisi ham yoʻq; * быть с кем ◆ на ~ sensirab gapirishmoq, oʻzaro yaqin munosabatda boʻlmoq; выпить с кем-н. ◆ на ~ biror kimsa bilan doʻstlashish uchun ichmoq.