toʻpir
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
toʻ-pir
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
shv. Toʻp, toʻda; odamlar toʻpi, xalq. ◆ Hamma yoq qabriston jimligiday unsiz, vahimali.. har joy-har joyda tuproq, qum toʻpirlari. A. Hakimov, „Ilon izidan“ . ◆ Kin-dik qoni toʻkilgan ona toʻpiridan kim judo boʻlgisi keladi. J. Abdullaxonov, „Toʻfon“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТЎПИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.