toʻpon
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
toʻ-pon
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Donni yanchish va tozalashda chiqadigan chiqindi; mayda chori yoki yirik kepak. ◆ Men bir oz toʻpon yuborgʻizaman. Ikki xil yem, mayin beda — koʻk chiqquncha yetadi shu-lar. I. Rahim, „Zangori kema kapitani“ .
2 maxs. Qizigan temir, mis, qoʻrgʻoshin kabilarga ishlov berganda toʻkiladigan zar-ralar; kukun. ◆ Qizigan temirni choʻzganda, sandon ostiga toʻkilgan mayda temirlar "toʻpon" deb ataladi. M. Muhammadjonov, „Turmush urinishlari“ . ◆ Koshinpaz uchun qarnob tuprogʻi, oq qum.. mis toʻponi, qoʻrgʻoshin toʻponi kerak. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .
3 Umuman, chang, toʻzon.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТЎПОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.