toʻpori
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]toʻ-po-ri
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]- Juda sodda, oddiy, qilvir-likni bilmaydigan. ◆ Toʻpori odam, n ◆ Butun oʻqish davrida koʻzga tashlanmagan, hatto baʼzan kulgili hazillarga nishon boʻlgan bu oq koʻngil, toʻpori yigit Rustam
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]frontda oʻzoʻrnini topib oldi. V. Gʻofurov, Vafodor. ◆ Qishloq qizlarini bilasan, ancha toʻpori boʻlishadi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ . ◆ Ba-shirjon toʻpori koʻringan keksa shoirning baytni juda tez va osongina yozganiga qoysh,i qoldi. N. Aminov, „Suvarak“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ТЎПОРИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
toʻpori
разг. простой, наивный; // простак, простофиля.