toʻpori
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
toʻ-po-ri
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
- Juda sodda, oddiy, qilvir-likni bilmaydigan. ◆ Toʻpori odam, n ◆ Butun oʻqish davrida koʻzga tashlanmagan, hatto baʼzan kulgili hazillarga nishon boʻlgan bu oq koʻngil, toʻpori yigit Rustam
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
frontda oʻzoʻrnini topib oldi. V. Gʻofurov, Vafodor. ◆ Qishloq qizlarini bilasan, ancha toʻpori boʻlishadi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o. ◆ Ba-shirjon toʻpori koʻringan keksa shoirning baytni juda tez va osongina yozganiga qoysh,i qoldi. N. Aminov, „Suvarak“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТЎПОРИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
toʻpori
разг. простой, наивный; // простак, простофиля.