toʻqinish
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
toʻ-qi-nish
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Toʻqinmoq fl. har. n. ◆ Dar-hol.. yarim gazlik pichogʻini qinidan yarim sugʻurib chiqaradi, damiga chiroqning nuri toʻqinishi bilan pichoq yarqirab ketadi. A. Qodiriy, «Obid ketmon» .
2 ayn. toʻqnash. ◆ Men ostonaga qadam qoʻy-ganimda, unga toʻqinish keldim.
3 ayn. toʻqnashuv 2, 3. ◆ Qurolli toʻqinish. Avtomobillar toʻqinishi. Namoyishchilar bilan politsiya oʻrtasidagi qonli toʻqinishlar. m ◆ Husayn Boyqaro.. toʻxtovsiz va davomli urushlarda, toʻqinishlarda qilichbozlikdagi mahoratini namoyon qilgan edi. Oybek, «Navoiy» .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТЎҚИНИШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
toʻqinish
1 и. д. от toʻqinmoq;
2 встреча; ◆ toʻqinish kelmoq встретиться, сталкиваться (с кем-чем-л.); ◆ U ostonaga qadam qoʻyganda Saidiyga toʻqinish keldi (А. Ќаћћор, «Сароб») Когда он ступил на порог, он столкнулся с Саиди;
3 стычка, столкновение; ◆ qurolli toʻqinish вооружённое столкновение (инцидент).