toʻqol
Qiyofa
toʻqol I
[tahrirlash]Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]toʻ-qol
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Shoxi yoʻq, shoxsiz. ◆ Toʻqol si-gir.
2 shv. Qisqa, kalta. ◆ Oxiri u chidolmadi shekilli, nariroqdagi toʻqol tut tagiga boriboʻtirdi. "Mushtum" . ◆ Qarasa, oʻsha oʻzini aldagan parizod toʻqol yolli toʻriq otni minib.. bir-bir bosib, irgʻalib borayotgan ekan. "Murodxon" .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]toʻqol II
[tahrirlash]Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]toʻ-qol
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]tar. Xotin ustiga olingan ikkinchi xotin. ◆ Boshlab siz meni oʻz uyingiz-ga olib borasiz. Qani, chindan ham xotin-laringiz oʻzlari ozodlikka chiqishni ista-mayotganmikin, koʻramiz. Ayniqsa, otasining qarzi evaziga olgan toʻqolingiz. S. Anorboyev, „Mehr“ . ◆ Toʻqol xotin aslida bekalarning choʻri-si.. Mirtemir . .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ТЎҚОЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.