toʻqol
[tahrirlash]
toʻqol I[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
toʻ-qol
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Shoxi yoʻq, shoxsiz. ◆ Toʻqol si-gir.
2 shv. Qisqa, kalta. ◆ Oxiri u chidolmadi shekilli, nariroqdagi toʻqol tut tagiga boriboʻtirdi. "Mushtum" . ◆ Qarasa, oʻsha oʻzini aldagan parizod toʻqol yolli toʻriq otni minib.. bir-bir bosib, irgʻalib borayotgan ekan. "Murodxon" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
toʻqol II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
toʻ-qol
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
tar. Xotin ustiga olingan ikkinchi xotin. ◆ Boshlab siz meni oʻz uyingiz-ga olib borasiz. Qani, chindan ham xotin-laringiz oʻzlari ozodlikka chiqishni ista-mayotganmikin, koʻramiz. Ayniqsa, otasining qarzi evaziga olgan toʻqolingiz. S. Anorboyev, „Mehr“ . ◆ Toʻqol xotin aslida bekalarning choʻri-si.. Mirtemir . .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТЎҚОЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.