toʻrlamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
toʻr-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Ipni toʻr shaklida ke-sishtirib tikmoq, shu yoʻsinda tikib, biror yuzani qoplamoq. ◆ Paypoqni toʻrlab yamamoq.
2 Toʻr shaklida kesishgan chizikdar bilan qoplanmoq, toʻr hosil qilmoq (yetil-gan, pishgan qovun haqida) (q. toʻr I 6). ◆ Shakarpalak toʻrlay boishbdi. m ◆ Tarvuz/tr bir quchoq, toʻrlabdi qovun.. Mirtemir .
3 koʻchma Umuman, shunday shaklni (toʻr shaklini) olmoq. [ ◆ Temir togʻa] Toʻrlab ketgan qadoq qoʻllarini bir-biriga ishqab, yi-gitlarning koʻziga tikildi. H. Nuʼmon va A . Shorahmedov, Ota. ◆ U.. koʻzoynagini qanshari-dan olib, koʻkish tomirchalari toʻrlab ketgan engagini oq roʻmolcha bilan artib qoʻydi. A. Muxtor, „Davr mening taqdirimda“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТЎРЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.