toʻtiyo

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

toʻ-ti-yo

Etimologiyasi

\f. Sz— mis zangidan hosil boʻlgan kristall

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Mis kuporosi (tiniq koʻk yirik kristallardan iborat modda, mis sulfat).

2 esk. Eski vaqtlarda koʻz ogʻrigʻiga qar-shi yoki koʻzni ravshan qilish uchun koʻzga surtiladigan dori.

Koʻzga toʻtiyo Juda aziz, muqaddas yoki noyob narsa haqida. ◆ Tuprogʻing koʻzimga toʻtiyo boʻlsin. N. Safarov, „Uygʻonish“ . Toʻtiyo qilmoq Toʻtiyodek koʻzga surtmoq, eʼzozlamoq. ◆ Toʻtiyo qilsam muqaddas tuprogʻini, ne ajab, Oʻy-lasam, rohat topar har lahza jonim, as-salom. Habibiy . ◆ Men nechun sevaman Oʻzbe-kistonni, Tuprogʻin koʻzimga aylab toʻtiyo? A. Oripov, „Yurtim shamoli“ .

Antonimlari

ТЎТИЁ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

toʻtiyo
1 медный купорос;
2 уст. цинковая мазь (для глаз); ◆ 

• koʻzga toʻtiyo о чем-л. очень дорогом, ценном, священном, оберегаемом.