togʻ-togʻ
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
togʻ—togʻ
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Togʻdek uyilgan, toʻp-toʻp, koʻp. ◆ Katta tik ariq. Ikki labi togʻ-togʻ tuproq. I. Rahim, „Chin muhabbat“ . ◆ Shundoq-qina qurilishga yaqin joyda togʻ-togʻ gʻisht ochiq havoda uyilib yotibdi. J. Abdullaxonov, „Toʻfon“ . Sevdim seni chaman vodiyda, Gʻalabalar sozin chalibsan. Dovruq solib ulugʻ vatanga, Togʻ-togʻ paxta terib olibsan. Gʻayratiy.
2 koʻchma Cheksiz koʻp, bitmas-tuganmas. Oh, qani edi, u tirilsa-yu, bir koʻrsam! Togʻ-togʻ hasratlarimni unga aytib yozsam! H. Gʻulom, Mashʼal.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТОҒ-ТОҒ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.